(door Mirjam)
Een wijs gezegde luidt: een boom planten is een daad van hoop; degene die de boom plant zal zelf nooit in de schaduw ervan zitten. Zo is het ook met veranderingen in manieren van opgroeien. Andere manieren van opgroeien hebben niet direct effect op de nieuwe wereld waarin wij willen leven.
Kinderen zijn de toekomst. Dus bewust bezig zijn met de manier waarop kinderen opgroeien heeft invloed op de generatie na ons. En dat heeft weer invloed op de mogelijkheden van de volgende generatie om doelgerichter aan een mooiere wereld te werken voor hun kinderen. Het is rimpeleffect over generaties heen.
Met Frij Fryslân BERN! willen we hier een bijdrage aan leveren. Onder andere door een gemeenschap te creëren waar ouders kunnen verbinden, elkaar kunnen versterken en kunnen ondersteunen in hun holistische kijk op opgroeien.
Er zijn vele boeken en artikelen geschreven over dit thema maar wij van de kerngroep BERN! vonden het leuk om in kaart te brengen welke inspirerende ideeën er onder de leden van Frij Fryslân leven over dit onderwerp. Er kwam een aantal mooie bijdragen binnen die elkaar behoorlijk overlappen qua inhoud. Vijf belangrijke pijlers bleken in bijna iedere bijdrage schuil te gaan.
Ieder kind wordt geboren met een uniek levensdoel. De weg die naar het levensdoel leidt wordt geplaveid met persoonlijke interesses, gaven en talenten. Als een kind vanaf jonge leeftijd de kans krijgt om zijn of haar interesses en talenten te volgen, zal het precies dat ontwikkelen wat nodig is om die levensmissie uit te kunnen voeren. Fenna verwoordt het als volgt: "Een holistische kijk op opgroeien is voor mij dat we ervan uitgaan dat ieder mens uniek is. Dat we de kinderen begeleiden in het ontdekken van hun eigen kwaliteiten en krachten. En dat we ze leren hoe ze dit in kunnen zetten voor een mooiere wereld."
Holistisch betekent voor Geertje dat zo breed mogelijk alle gebieden bij het opgroeien betrokken worden. “Zoals onder andere waar komen we vandaan, wat is onze missie, wat zijn mijn talenten.“ Baukje zegt: "We zijn allemaal zielen die gekozen hebben hier naar deze aarde te komen en hier op dit moment te zijn. Iedere ziel draagt bij aan het vervolmaken van zichzelf en de wereld, op welke manier dan ook."
Ook volgens Jacob Hein komen we met een opdracht op aarde. Volgens hem heb je dat als kosmisch wezen zo besloten. Hij zegt: "Om met die opdracht weer een stukje wijzer te worden door de ervaringen en ontmoetingen op deze aardbol." Zijn advies aan het huidige onderwijssysteem is dan ook om zich meer op het individu te richten omdat geen kind hetzelfde is. Op die manier kan ieder kind zich optimaal ontplooien.
Mijn persoonlijke overtuiging is dat het leven zó geniaal in elkaar zit dat wanneer ieder mens de kans krijgt zijn unieke interesses, gaven en talenten te volgen en te ontwikkelen dat er daardoor altijd in alles voorzien zal worden in wat nodig is in een samenleving.
“Tegenwoordig lopen er veel wijze kinderen rond waarnaar geluisterd mag worden,” zegt Geertje in haar bijdrage. Ook Jacob Hein is ervan overtuigd dat kinderen wijsheid met zich meedragen. Hij zegt: "Neem als ‘opgroei begeleider’ alert en scherp waar wat het kind zegt en doet, misschien is het wel onze leermeester." Hij stelt dat pas geboren babies uit de kosmische wereld komen en daar de eerste zeven jaar van hun leven nog contact mee hebben. “Voor ouders kan dat vreemd zijn, maar in een holistische manier van opgroeien zou dat juist omarmd, behoed en gestimuleerd mogen worden.”
Baukje verwoordt het als volgt: "Opgroeien is groeien in bewustzijn en daarvoor zijn ouders en begeleiders nodig die met een open hart en mind willen kijken en luisteren, zonder oordeel.”
Liesbeth vindt het belangrijk dat een kind niet alleen als kind maar ook als volwaardig lid van het gezin gezien wordt. Geertje stelt: “Daarbij gaat opvoeden niet alleen over het kind, maar ook over de mensen om hen heen. Dat zijn levende voorbeelden voor hen.”
Persoonlijk denk ik dat je dit laatste ook andersom kunt bekijken. Voor mij is een belangrijk holistisch uitgangspunt dat de buitenwereld een spiegel is van je binnenwereld. Kinderen vervullen een belangrijke rol in die buitenwereld. Een ander aspect van het luisteren naar kinderen is dan ook het spiegelgedrag dat kinderen vaak laten zien. Gedrag wat de opvoeder triggert kan een manier van een kind zijn om een blinde vlek aan één van de ouders duidelijk te maken. Baukje verwoordt het als volgt: "Mensen zijn bij elkaar om elkaar aan te vullen en te spiegelen. Samen vormen we één geheel. Elkaar door spiegelen en echt luisteren helen, betekent elkaar helpen groeien in bewustzijn, wederzijds, in gelijkwaardigheid. Leren en ont-wikkelen doe je samen."
Met een open hart kunnen luisteren naar kinderen, hen serieus nemen maar ook bereid zijn in de spiegel te kijken die een kind je voorhoudt brengt ons op een punt dat niet specifiek benoemd is bij de inzenders maar wat mij betreft ook een belangrijk aspect is van holistisch opgroeien: leren de eigen verantwoordelijkheid te nemen.
Verantwoordelijkheid nemen voor je leven kun je alleen maar leren door ook in vrijheid te kunnen spelen en ontdekken. Jacob Hein verwoordt dat als volgt: "Laat een kind mogen vallen, een snee krijgen en vooral spelen in de natuur." Een kind heeft de vrijheid nodig om zelf uit te vinden wat het al kan. De vrijheid om te oefenen. Met klimmen bijvoorbeeld, of rennen, of koken. Of het gebruiken van een schaar of hoe ermee om te gaan als je ergens verdwaald bent.
Fenna verwoordt het als volgt: "Een holistische kijk op opgroeien is voor mij dat we kinderen meenemen in ons dagelijks leven en ze begeleiden in hoe om te gaan met het leven zelf. Dat we de kinderen het leven laten ervaren, ze de ruimte geven en in nabijheid de wereld laten ontdekken. Ze laten ervaren dat ze mogen vallen en weer opstaan, dat we bij ze zijn om ze op te vangen als ze ons nodig hebben. De mensen om de kinderen heen mogen weer vanuit hun eigen kracht de kinderen bijstaan en begeleiden, zodat kinderen met het leven leren omgaan en vol zelfvertrouwen de wereld instappen, in verbinding met elkaar en met de natuur."
Persoonlijk denk ik dat deze aanpak óók goed is om verbonden te blijven met jezelf. Geertje noemt over die verbinding met jezelf: “Leren over telepathie en ons zesde zintuig, wat het verschil is tussen kiezen met het hoofd en het hart en hoe ons lichaam energetisch in elkaar zit.” En verderop in haar bijdrage schrijft ze: “Leren omgaan met prikkels van buitenaf en hoe je energie kunt veranderen en jezelf beschermen. Hoe je kunt manifesteren via je hartchakra en wat gedachten voor invloed hebben op jouw leven.”
Jan vindt dat de natuur ook hoort bij een holistische kijk op opgroeien. Hij verwoordt dat als volgt: "Holistisch opgroeien is voor mij ook dat kinderen leren dat de natuur bezield is en dat planten, dieren en dingen een bewustzijn hebben. Dat je verbinding kan leggen met alles om je heen." Hij voegt daar nog aan toe: "Nu vinden, zeker jongere kinderen het vaak heel normaal om die verbinding te voelen en contact te hebben met de wezens om ons heen. En is het voor volwassenen belangrijk om dat gegeven totaal ontspannen te accepteren en hierover te praten met kinderen als zij dat willen." Liesbeth voegt daar het ritme van de natuur aan toe. "Leven volgens het ritme van de natuur". Geertje kijkt nog wat breder: “Het ervaren van de natuur ritmes, de maan ritmes, de dierenriemtekens en de stand van de planeten”
Maar ook leren over zelfgekweekte groenten en kruiden. Jacob Hein: “Leer het kind over de geneeskracht van wilde planten. En laat het de aangeboren ontvankelijkheid en liefde voor alles wat groeit, bloeit en leeft en de verbinding daartussen koesteren.”
Die laatste opmerking van Jacob Hein is een mooi bruggetje naar het laatste punt. Het woord "holisme" zegt het al: alles zien als één geheel. Volgens Jacob Hein hoort daarbij dat je weet dat er natuurwezens, geestelijke wezens en tegenwoordig ook technische wezens zijn. Voor ouders kan dat een onderwerp zijn om zich in te moeten verdiepen om het te kunnen behouden en stimuleren."
Ook Baukje heeft het over het een-zijn van alles: “Wanneer je echt luistert, ook op diepere lagen, weet je van elkaar wat nodig is. Fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel." Fenna vindt dat we de kinderen mogen begeleiden en leren dat ze uit meer bestaan dan alleen het emotionele lichaam. “Dat ze ook een geestelijk lichaam, een emotioneel lichaam en een etherisch lichaam hebben.”
Liesbeth verwoordt het als balans tussen alles. Zij zegt: " Als er iets mis is merk je dat meteen, dan is er ergens een disbalans en dan ga je daar naar kijken." Geertje: “Het hele plaatje is niet alleen ons lichaam, want we zijn meer dan ons lichaam. We zijn zielen in een lichaam met een energieveld daarom heen, verbonden met de aarde en de bron.” Zij voegt daar nog aan toe: “Wat emoties betreft, kun je kinderen laten ervaren dat we allemaal verbonden zijn met elkaar. Dat als ik jou iets vervelends aan doe, dit ook mij zal raken.”
Ikzelf zie die eenheid ook in de omgang met ziekte of tegenslag. Dat je niet een pilletje geeft om ziekte te onderdrukken maar het benadert vanuit het geheel van lichaam, ziel en geest en de heling daar ook in zoekt of zoveel als mogelijk natuurlijke middelen inzet. Dat kinderen leren dat hun lijf een zelfhelend vermogen heeft. Vanuit haar professie zegt Geertje daarover: “Het belang van het ontdekken van verschillende energieën, frequenties en emoties en hoe daarmee om te gaan.” Als voorbeelden noemt zij de helende kracht van planten en edelstenen, maar ook helende frequenties van geluid en muziek en van heilige geometrie.
Samenvattend: een kind is een ziel met een unieke levensopdracht die geboren wordt om zijn of haar unieke plek in de wereld in te nemen. Het kunnen uitvoeren van die unieke levensopdracht is het meest gebaat bij aanmoediging van de volwassenen. Volwassenen mogen erop vertrouwen dat de unieke talenten en interesses van het kind de weg zijn naar zijn of haar plek in de wereld, in het geheel.
Een kind blijft het meest in balans als het in contact met zichzelf en de natuur kan blijven. Een open en lerende houding van ouders waarin zonder oordelen gecommuniceerd kan worden geeft de meeste ruimte aan zowel het kind als de ouder. Dit stimuleert ook het nemen van je eigen verantwoordelijkheid.
De buitenwereld, en dus ook het gedrag van je kind, is een spiegel is voor je binnenwereld.
Heeft bovenstaande je aan het denken gezet? Wellicht mis je iets, heb je een aanvulling of wil je er verder over filosoferen?
Mocht je dat willen delen met anderen dan kun je dat als (aspirant)lid van Frij Fryslân doen in de Telegramgroep van de Mienskip BERN!
Voor een nieuw artikel zou ik graag één woord uit bovenstaande tekst willen onderzoeken.
Het woord vrijheid. Wat betekent opgroeien in vrijheid voor jou?
Heb je hier ideeën over en wil je meeschrijven aan een volgend artikel over dit onderwerp? Stuur je bijdrage naar bern@frij.frl.